مؤلف جغرافياي كرمان، معتقد است كه در حدود 220 سال پيش از ميلاد به هنگام فتح كرمان به دست اردشير، اين محل «گواشير» نام داشته و مركز ولايت كرمان بوده است. بنا به گفته ي هرودت «گرمانيان» از ده طايفه ي پارسي‌ها و ساتراپي چهاردهم (دارا) مشتمل بر ايالت كرمان بوده است. در روايات اساطيري آمده است كه كيخسرو،كرمان و مكران را به رستم بخشيد. همچنين نشاني‌هايي ازفرمانروايي بهمن بر اين خطه مي‌دهند و اين كه در زمان هخامنشيان، كوروش آن راتبعيدگاه«نبونید» قرارداد. سپس سخن ازحكومت اشكانيان است كه اردشير، بلاش اشكاني را شكست دادو بناي گواشير را در پنج هزار و هفت صدوهفتاد و دو سال بعد از هبوط آدم به طالع ميزان بنا نهاد. گويند كرمان آخرين پناهگاه يزدگرد، پادشاه ساساني بوده است. در زمان حكومت خلفاي عباسي،كرمان شورش‌هاي متعددي را پشت سرگذاشت، ولي هيچ يك به سامان نرسيد (مانند دست به دست شدن كرمان به وسيله‌ي يعقوب ليث و محمد بن الياس و معزالدوله ديلمي). در عصر غزنويان، فرمانروايان خون ريز و هوس ران، آرامش را از مردم گرفتند و تنها در عهد سلجوقيان (حكومت ملك قاورد و فرزندانش) بود كه كرمان روي رفاه و آسايش ديد و آثاري چون مسجد ملك پديد آمد. پس از حكومت حدود 150 ساله ی سلاجقه، بلاي «غز» بر كرمان نازل شد. پس از حمله‌ي مغول، «براق حاجب » از سرداران قراختائيان، كرمان را به تصرف درآورد. از اعقاب وي، تركان خاتون بر كرمان فرمانروايي‌يافت كه در آباداني شهر كوشيد و دخترش پادشاه خاتون نيز حاكمي فاضل و حامي دانشمندان بود. تيموريان از سال 796 تا 834 بر كرمان حكومت كردند.
-
بازنگری نظام حقوقی نهاد خانواده و مقام زن در آن، امروز یکی از ضرورت‌های تمدنی ایران و جهان است. آئین مقدس اسلام و ایران در دوران باستان همواره به این اصل اصیل یعنی نقش طبیعی و اجتماعی
....
همایش بین المللی زاگرس شناسی : بررسی منشا پیدایش حیات انسان در رشته کوه های زاگرس
چکیده مجموعه مقالات نخستین همایش ملی ایران شناسی استانی چهار محال و بختیاری
جلد نخست دانشنامه ايران‌شناسان به ایران شناسان آلمانی اختصاص دارد. این دانشنامه مشتمل بر مداخلي تاليفی و يا بعضاً ترجمه شده از سرگذشت ايران‌شناسان این کشور است. ايران کشوری است كه به دليل بهره مندی از فرهنگ و تمدن والا، مورد توجه كشورهاي مختلف جهان بوده و اين مسأله باعث به وجود آمدن علمي به نام ايران‌شناسي شده است. ايران‌شناسان فراواني در شاخه‌هاي مختلف دانش ايران‌شناسي از جمله فرهنگ و تمدن، ادبيات، دين و مذهب، زبان‌شناسي، تاريخ، جغرافيا، مردم‌شناسي، هنر، باستان‌شناسي و ساير مؤلفه‌هاي فرهنگي در دوره‌هاي مختلف به فعاليت و تحقيق پرداخته‌اند. در اين ميان پژوهشگران و محققان آكادميك و غير آكادميك بسياري هستند كه آثار ارزشمندي از خود به جاي گذاشته‌اند. دانشنامه ايران‌شناسان آلمان به زندگي‌نامه، آثار و حوزه مورد مطالعه اين افراد در کشور آلمان مي‌پردازد. با توجه به عدم وجود دانش¬نامه¬ای چنین در زبان فارسی و یا دیگر زبانها كه سرگذشت تمامي ايران‌شناسان آلمانی را تا زمان حال گردآورده باشد، پژوهش صورت گرفته، خط سير مطالعات ايراني و گرايش ايران‌شناسان به اين پژوهش‌ها را مشخص كرده و نقشی ارزنده در شناخت فرهنگ و تمدن ايراني و كساني كه در اين راه تلاش کرده‌اند، ایفا خواهد کرد.
کلیه حقوق برای وب سایت بنیاد ایران شناسی محفوظ است. ©١٣٩5
نشانی: تهران، خیابان شیخ بهایی جنوبی، خیابان ایران شناسی، شهرک والفجر
طراحی و اجرا: اداره رایانه و فناوری اطلاعات